Այս երգը մեր ապրած կյանքն է, մեր անցած ուղին, մահվան աչքերին նայելը. «Ախպերս ու ես» երգի իրական պատմությունը՝ փոխգնդապետի մատուցմամբ. (Լուսանկարներ, տեսահոլովակ)
ՎԻԴԵՈ«Ախպերս ու ես» երգը բոլորին է ծանոթ, սակայն քչերին է հայտնի այս երգի իրական պատմությունն ու հասցեատերերը: Երգը ծնունդ է առել պատերազմի տարիներին՝ հատուկ Ռոմիկ և Ռոլանդ Մխիթարյան եղբայրների համար: Aysor.am-ը բացառիկ հնարավորություն ունի ներկայացնելու այս երգի իրական պատմությունը:
«1993թ Մարտակերտի շրջանի ազատագրման մարտերի ժամանակ մեր ջոկատին միացավ մեր վաղեմի բարեկամ Աշոտ Բեգոյանը՝ գուսան Տոտիկը։ Մեծ Շենի մարտերի ընթացքում նա գրեց մի շարք հայրենասիրական երգեր: Իմանալով իմ և Ռոլանդի մարտական ուղին՝ հատուկ մեզ համար գրեց «Ախպերս ու ես» երգը, որն անչափ դուր եկավ ջոկատի մարտիկներին, և ամեն հարմար պահի տղաներն ամբողջ ջոկատով երգում էին: Շատ արագ այն տարածվեց ռազմաճակատով մեկ. երգում էին խրամատներում, զորամասերում, ամենուր», - Aysor.am-ի հետ զրույցում վերհիշեց ՀՀ ԵԿՄ վարչության անդամ, ՄԷԳՎԱԽ կամավորական ջոկատի փոխհրամանատար, փոխգնդապետ Ռոմիկ Մխիթարյանը:
Ի դեպ, այս ջոկատը կազմավորվել է 1989 թվականին Երևանում։ 1990-ին Երևանի երկաթգծի կայարանում այս ջոկատի զոհված վեց ազատամարտիկի անունների հապավումով էլ կոչվել է ջոկատը: Հրամանատարն է Ռոլանդ Մխիթարյանը, փոխհրամանատարը՝ Ռոմիկ Մխիթարյանը: Մարտնչել են Հայաստանի և Արցախի գրեթե բոլոր ռազմաճակատներում։ Հետագայում նրանց են միացել նաև ավագ եղբայրը՝ Ժանը, որդու՝ Արմենի հետ, հրամանատարի որդիներ Արմանը և Արթուրը, փոխհրամանատարի աներորդին՝ Արմենը…
«Ախպերս ու ես» երգը մինչ այսօր էլ արդիական է, այն հնչում է ոչ միայն զորամասերում՝ զինվորների շուրթերից, այլև՝ մեր երաժիշտ-կատարողների կողմից, որոնցից յուրաքանչյուրը փորձում է նորովի ներկայացնել այն: Հարցին, թե ինչպե՞ս է վերաբերում մերօրյա երգիչների մեկնաբանմանը և ում կատարումն է առավել հավանում, մեր զրուցակիցը խոստովանեց.
«Տարիների ընթացքում այս երգի մեջ կամաց-կամաց նոր «կուպլետներ» էին ավելացվում, ձևափոխվում էր մեղեդին: Չնայած, որ երգն արդեն ապրում էր իր կյանքը, բայց այս ձևափոխված վիճակով կորցրել էր ամենակարևորը՝ մարտական ոգին: Չէ՞ որ Տոտիկն այս երգը գրել էր որպես մարտական երգ, ոգեշնչող, դուխ տվող: Բայց այսօր դարձել է լացակումած, տարօրինակ մեղեդիով ու դողացող ձայնով երգ: Հավատացեք, ով գիտի իրական երգը, նա հստակ կասի, թե ինչպես են փչացրել… Ինչ վերաբերում է հարցին, թե ո՞ւմ կատարմամբ եմ առավել հավանում, անկեղծ կասեմ՝ ինձ դուր է գալիս միայն իմ, Ռոլանդի, ամբողջ ջոկատի կատարումը… Գիտեք՝ իմ խորին համոզմամբ, եթե մի բան քոնն է, ոչ-ոք չի կարող քեզանից լավ կատարել: Այս երգն ուղղակի երգ չի, սա մի ամբողջ կյանք է և պետք է ապրած լինես այդ կյանքը, որպեսզի կարողանաս պարզ, հասարակ, առանց կոկորդի արաբական խաղերի մատուցես երգը։ Այս երգը մեր ապրած կյանքն է, մեր անցած ուղին, մեր՝ մահվան աչքերին նայելը...Կնայեք, կլսեք, կգնահատեք»:
Այսօր արդեն հնարավորություն կա լսել երգի իրական տարբերակը: Հենց հունվարի 28-ին՝ Հայոց բանակի օրը, հանրությանը կներկայացվի տեսահոլովակը:
Շարունակությունն՝ այստեղ: