Կասկադում շարունակում են կապուչինո վայելել
ՎԵՐԼՈՒԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐՀՀ ներքաղաքական զարգացումների ողջ ներկապնակի հիմքում վերջին ամիսների ընթացքում առանցքայինն Արցախն է ու նրա շուրջ ընթացող ցավալի զարգացումները։ Փաստացի բլոկադայի մեջ գտնվող, իսկ վեջին օրերին արդեն բառացիորեն սովամահության ենթարկվող արցախցիների համար այսօր ամենադաժան ու գոյատևման իսկական պայքար է ընթանում, որի հանգուցալուծման իրական պատկերը հեռու է տեսանելիությունից։
Այս ողբերգականության ֆոնին, այսօր Արցախում իսկական ներքաղաքական գզվռտոցի ենք ականատես դառնում, իսկ ավելի պարզ՝ Արցախի «նիկոլիզացիա»։ Իրադարձությունները փորձում են այնպես դասավորել և մատուցել, որ ամեն մի կատարված գցեն ժողովրդի «գրպանը», ինչպես բնորոշ է Փաշինյանի ու նրա հանցավոր շայկայի գործեալոճին։
Փաստացի բոլորս ականատես եղանք, թե ինչպես շուրջ 9 ամիս պաշարման մեջ գտնվող Արցախին ոչ մի «մարդավարի» օգնության ձեռք ՀՀ-ի իշխանությունների կողմից չմեկնվեց։ Ամեն ինչ սահմանափակվեց կենացային մակարդակի կոչերով, հորդորներով ու լալահառաչ տեքստերով, ինչին ականատես էինք դառնում յուրաքանչյուր կառավարության նիստի սկզբնախաղի ժամանակ։ Նույն ռեժիմով Նիկոլը հայտարարում էր, թե «Արցախում այսօր տեղի ուենցողը ցեղասպանությունը է», «Հաաագայի դատարանի որոշումը պետք է կյանքի կոչվի և Լաչինի միջանցքը բացվի»։ Ահա այսպես՝ «պետք է»-ներով ու «պարտավոր» լինելով ասելով էլ անցավ 9 ամիս, իսկ Արցախում ապրելու համար սնունդ հայթայթելու հնարավորություններն օրերի հարց է. բառացիորեն մնացել է 4-5 օրվա ուտելիք և սրա մասին Արցախում ապրող մեր հայրենակիցները բերանացի փոխանցում են։
9 ամիս անգործությունից և միանգամից Կոռնիձոր «ֆուռեր» ուղարկելու հաղթարշավից անցել է մոտ 20 օր․ քար լռություն (թերևս արժե համապատասխան կառույցներին հարցում անել և հստակեցնել, թե «Սպայկա»-ի այդ մեքենաների օրական վարձակալությունն ինչ արժե, և ինչ բեռ է հերթական անգամ դնում ՀՀ բյուջեի, տվյալ դեպքում ուղիղի ՀՀ քաղաքացու վզին)։ Սա նշանակում է մի բան․ Նիկոլն իր ձևական PR-ի համար հերթական անգամ «փուռն» է տալիս պետությանը։
Վերջին շրջանում ակտիվ քննարկման մեջ է դրված Աղդամ-Ստեփանակերտ հատվածով սնունդ մատակարարելու թեման, որն Ալիևի առաջնային առաջարկներից մեկն էր։ Մի անգամ իմ հրապարակումներից մեկի մեջ անդրադարձել էի այս դրվագին՝ նշելով, որ Ադրբեջանական կողմը մտադիր է փաստացի սովի մատնել արցախահայությանը և Աղդամում շուկա առաջարկելով, ուտելիք առաջարկելով սկսել, այսպես կոչված, «ինտեգրման» գործընթացը։ Միանշանակ պարզ է, որ այս գործընթացն «Ադրբեջանական Արցախ» օպերացիայի առանցքային բաղադրիչն է, որով պետք է ծնկի բերեն արցախահայությանը՝ տանելով իրենց տիրույթ։
Քննարկվող մոդելի համաձայն՝ Աղդամից սկզբնական շրջանում վառելիք ու շինանյութ ա մտնելու Արցախի, իսկ սննդի հարցը կարգավորելու են ռուս խաղաղապահները, մինչև հուլիսի 14 գոյություն ունեցող սխեմայով (կարևոր է ընդգծել այն, որ, ինչպես և մի քանի անգամ նշել ենք, Հակարիի կամրջում տեղադրված անցակետի թեման ամբողջովին դուրս է եկել խոսակցությունից, դրա մասին ոչ-ոք ոչ միայն չի խոսում ու բարձրաձայնում, այլ ուղղակի ընդունում են որպես կայացած փաստ և թեման շրջանցվում է)։ Ավելին, այստեղ, թերևս առաջին պլան կգան փաշինյանական «ֆուռերը» և 20 օր կանգնելուց հետո «հաղթական շքերթով» կմտնեն Ստեփանակերտ, և բոլորը միանգամից ծափ կտան։
Ահա սա է սպասվում մեզ առաջիկա օրերի ընթացքում. Արցախի ամբողջական ու վերջնական հանձնում․ իսկ Կասկադում շարունակում են տաք կապուչինո վայելել։
Արմեն Հովասափյան