«Երկու աթոռներն իրարից հեռանում են. Փաշինյանը խոստացել էր հանդիպել մայիսի 9-ին Մոսկվայում, բայց վերջնագիր է ստացել Եվրամիությունից»

«Բազմավեկտորիզմը»՝ հավասարակշռությունը Ռուսաստանի և ԵՄ-ի միջև, կարծես թե ձախողվում է։ Ռուսաստանի ու Եվրամիության առճակատումը, հատկապես ռուս-ամերիկյան թվացյալ լավ բանակցությունների ֆոնին, թեժանում է։ Եվ այստեղ ամենավատը տարբեր պետությունների այն ղեկավարների համար է, ովքեր փորձում են ինչ-որ կերպ հավասարակշռել կողմերի միջև և, հնարավորության դեպքում, ամբողջությամբ չփչացնել հարաբերությունները որևէ մեկի հետ։ Այդպիսի երկրների թվում է նաև Հայաստանը, գրում է bloknot.ru–ն։ Նրա առաջնորդը՝ Նիկոլ Փաշինյանը, իշխանության գալով 2018 թվականին դասական «թավշյա հեղափոխությամբ», որը կազմակերպվել էր USAID-ի փողերով, անմիջապես հակառուսական քաղաքականություն սկսեց և արդյունքում կորցրեց Լեռնային Ղարաբաղը։ Եվ հիմա հայությունը կանգնած է պետականության լիակատար կորստի սպառնալիքի առաջ։ Եթե Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը որոշի իր զորքերը տեղափոխել Երևան, հայկական բանակը չի կարող լուրջ դիմադրություն ցույց տալ։

Միևնույն ժամանակ, Փաշինյանին հաջողվում է պահպանել իշխանությունը, քանի որ ոչ ոք չի վճարում ու նրա դեմ նոր հեղափոխություն չի կազմակերպում։ Եվ Փաշինյանը ղարաբաղյան այդ տխուր պատմության մեղքը բարդելով Ռուսաստանի վրա «ուղղվածություն» է վերցրել դեպի ԵՄ։ Մոսկվան ուսերը թոթվել է, բայց զգուշացրել, որ ԵՄ անդամակցությունը կնշանակի Հայաստանի դուրս գալը ԵԱՏՄ–ից, որի արդյունքում հայերը կսառեն ու քիչ կուտեն։

«Եվրաինտեգրումը» շարունակում է մնալ Հայաստանի քաղաքականության հիմնական թեման, բայց մարտի վերջին Փաշինյանը հանկարծ որոշել է թակել նաև Կրեմլի դուռն ակնարկելով, որ ինքը դեմ չէ Ռուսաստանից ինչ-որ օգուտներ ունենալուն։ Հայաստանի պետական բոլոր գերատեսչություններին հանձնարարվել է շտապ «վերականգնել միջգերատեսչական համագործակցությունը ռուս գործընկերների հետ»։ «Դեպի Մոսկվա շրջադարձի» պատճառը միանգամայն ուղղակիորեն է բացատրվում. ամեն ինչ կապված է աշխարհաքաղաքական վերջին փոփոխությունների հետ։ Այսինքն Դոնալդ Թրամփն ԱՄՆ-ում իշխանության գալով  անմիջապես փակեց Փաշինյանի իշխանության բանալին՝ USAID-ի վերոհիշյալ գործակալությունը։ Հայաստանի վարչապետը նույնիսկ խոստացավ, որ կգնա Մոսկվա մայիսի 9-ի հաղթական շքերթին։ Սակայն Փաշինյանին անսպասելիորեն ձգման տակ դրեցին. Էստոնացի Կայա Կալլասը, ով ներկայումս գլխավորում է Եվրահանձնաժողովը, ասել է, որ եթե ԵՄ անդամ երկրների ղեկավարներն այնտեղ գնան, ապա կպատժվեն։ Ընդ որում թեկնածուների, այսինքն նույն Հայաստանի համար հետևանքները շատ ավելի ծանր կլինեն։ Նման երկրին պարզապես կարող են զրկել «ընտրյալների ակումբ» մտնելու իրավունքից:

Այնուամենայնիվ, Երևանը հույս ունի մի կերպ «յոլա գնալ»: Այսպես, Հայաստանի խորհրդարանի խոսնակ Ալեն Սիմոնյանը հայտարարել է, որ քանի որ մեծ թվով հայեր են զոհվել Հայրենական մեծ պատերազմում, ապա  Փաշինյանն իրավունք ունի գնալ Մոսկվայի շքերթին։ Ճիշտ է, Սիմոնյանը չի կարողացել խուսափել այն խրթին հարցից, թե ինչո՞ւ էր Նիկոլ Վովաևիչը նախկինում անտեսում Հաղթանակի օրվա տոնակատարությունները, և խոստովանել է, որ «նախկինում այլ էր, բայց այլ է»: Իրականությունն իսկապես փոխվել է. «Ե՛վ մեր, և՛ ձեր» դիրքավորումն այլևս նախկինի պես շահույթ չի բերում։ Այնպես որ Փաշինյանը դեռ պետք է ընտրություն կատարի:

Նյութը հրապարակման պատրաստեց Կամո Խաչիկյանը

www.1or.am