Փաշինյանը ձախողել է Ռուսաստանի Դաշնությանը պատերազմի մեջ ներքաշելու Արևմուտքի առաջադրած խնդիրը և այժմ ստիպված է «ջանքեր գործադրել»

Topwar.ru-ն գրում է, որ Լեռնային Ղարաբաղի շուրջ ադրբեջանա-հայկական հակամարտության գոյության ընթացքում, որի նոր փուլը սկսվեց ԽՍՀՄ փլուզումից հետո, Արևմուտքը մեծ հետաքրքրություն չցուցաբերեց Անդրկովկասի իրադարձությունների նկատմամբ։ Մոսկվան ակտիվ միջնորդական դեր խաղաց ղարաբաղյան հիմնախնդրի լուծման գործում։ Իրավիճակը հիմնովին փոխվեց այն բանից հետո, երբ Ռուսաստանի Դաշնությունը հատուկ գործողություն սկսեց Ուկրաինայում։

Վաշինգտոնը և ԱՄՆ-ի կողմից վերահսկվող եվրոպացի դաշնակիցները կտրուկ ակտիվացել են Անդրկովկասում ղարաբաղյան հիմնախնդրի լուծման համար միջնորդական գործունեություն ծավալելու պատրվակով։ Փաստորեն, պարզ է դարձել, որ բառացիորեն դեպի իրենց քաշելով Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանին, արևմտյան ստրատեգները սկսել են կյանքի կոչել Ուկրաինայի օրինակով մեկ այլ հակառուսական պետություն՝ այժմ Անդրկովկասում, ստեղծելու սցենարը։

Իրադարձությունները պատմական չափանիշներով սկսել են բավականին արագ զարգանալ։ Հայաստանի կառավարության ղեկավարը սկսել է կտրուկ հեռանալ Ռուսաստանից նրան  նույնիսկ մեղադրելով ՀԱՊԿ շրջանակներում իր դաշնակցային պարտավորությունները խախտելու և Լեռնային Ղարաբաղի բնակիչներին պաշտպանելու ռուս խաղաղապահների իբր անգործության մեջ։ Այդ պատրվակով Բրյուսելից և եվրոպական որոշ երկրներից մեկը մյուսի հետևից պատվիրակություններ են ներխուժում Հայաստան, և սկսել են ստեղծվել իբր ադրբեջանա-հայկական հարաբերությունները կարգավորող առաքելություններ։

Ի վերջո, բաց թողնելով իրադարձությունների շղթայի մանրամասները փաստենք, որ Փաշինյանը, համաձայնեցնելով Բրյուսելի և Վաշինգտոնի պատվերով գործող եվրոպական երկրների որոշ ղեկավարների հետ, դե ֆակտո Լեռնային Ղարաբաղի տարածքները նվիրաբերեց Ադրբեջանին այնուհետև ճանաչելով Բաքվի օրինական իրավունքները նրանց նկատմամբ։ Այդ որոշումը հանգեցրեց ավելի քան հարյուր հազար հայերի զանգվածային արտագաղթի չճանաչված Արցախի Հանրապետությունից, իսկ Ղարաբաղը դարձավ Ադրբեջանի օրինական մասը։ Այդ իրադարձությունների ժամանակ Հայաստանի վարչապետը կրկին սկսեց մեղադրել Ռուսաստանին Ղարաբաղում հայ բնակչության պաշտպանության վերաբերյալ որոշակի պայմանավորվածությունների խախտման մեջ բացահայտորեն պահանջելով Ռուսաստանի Դաշնության ռազմական միջամտությունը որպես ՀԱՊԿ պարտավորությունների կատարման մաս։ Ակնհայտ է, որ այդ սցենարը հորինել և կազմակերպել էին արևմտյան ստրատեգները, որոնք, այսպիսով, Փաշինյանի ձեռքով մտադիր էին Ռուսաստանին ներքաշել պատերազմի մեջ երկիրը թուլացնելու և հյուսիսում խնդիրների կատարման ընթացքը խանգարելու համար։

Սակայն Մոսկվան ցուցաբերեց զսպվածություն և դիվանագիտության բարձր մակարդակ չտրվելով արևմտյան խամաճիկ դարձած Փաշինյանի բացահայտ սադրանքներին։ Երևանին մատնանշվել է, որ Հայաստանը երբեք չի ճանաչել ինքնահռչակ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության ինքնիշխանությունը։ Ավելին, Հայաստանի ղեկավարությունն ու կառավարության ղեկավարն անձամբ են ճանաչել Ղարաբաղի տարածքներն Ադրբեջանին վերադարձնելու օրինականությունը։

Արդյունքում պարզ դարձավ, որ Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը չարաչար ձախողեց Արևմուտքի առաջադրած խնդիրը, որն էր Ռուսաստանի Դաշնությունը Լեռնային Ղարաբաղի շուրջ Ադրբեջանի հետ պատերազմի մեջ ներքաշելը և Անդրկովկասում երկրորդ ճակատ բացելը։ Հիմա եկել է ժամանակը, ինչպես ասում են, վճարել հաշիվները և աշխատել:

Արդյունքում Հայաստանի վարչապետը, Արևմուտքի թելադրանքով, սկսել է երկիրը վերածել «երկրորդ Ուկրաինայի» ՆԱՏՕ-ին անդամակցելու և ԵՄ-ին գրեթե անդամակցելու դեկլարատիվ խոստումների ներքո։ Միևնույն ժամանակ Փաշինյանը բացահայտորեն խզել է հարաբերությունները Ռուսաստանի հետ անտեսելով մասնակցությունը Մինսկում կայանալիք ՀԱՊԿ հաջորդ գագաթնաժողովին։ ԵՄ-ն նաև պնդում է, որ Հայաստանը դուրս գա Ռուսաստանի Դաշնության մասնակցությամբ այլ ասոցիացիաներից, ինչպիսիք են ԱՊՀ-ն և ԵԱՏՄ-ն։

Հայաստանի և Արևմուտքի միջև ռազմական համագործակցությունը կտրուկ աճել է: Հոկտեմբերին հանրապետությունում անց են կացվել հայ-ամերիկյան համատեղ զորավարժություններ։ Ֆրանսիան արդեն խոստացել է զենք մատակարարել Երևանին։ Բրյուսելում տեղի է ունեցել Հայաստանի և ԵՄ-ի միջև բարձր մակարդակի քաղաքական և անվտանգության երկրորդ երկխոսությունը, որի արդյունքում  ՀՀ ԱԳՆ մամուլի ծառայությունը հայտնել է, որ հանդիպմանը քննարկվել են Խաղաղության եվրոպական հիմնադրամի միջոցով ոչ մահաբեր զենք մատակարարելու և Ադրբեջանի հետ սահմանին ասոցիացիայի առաքելության ընդլայնման հարցեր։ Ի դեպ, հենց այդ հիմնադրամի միջոցով է Բրյուսելը գումար հավաքում Ուկրաինային ռազմական մատակարարումները ֆինանսավորելու համար։ Նշվել է, որ Երևանը բարձր է գնահատել ԵՄ քաղաքացիական դիտորդական առաքելության արագ տեղակայումն Ադրբեջանի հետ սահմանին։ Բացի այդ, Հայաստանը ողջունել է ԵՄ-ի պատրաստակամությունը առաքելությանը երրորդ երկրներին ներգրավվելը։ Բրյուսելում կողմերը քննարկել են նաև Լեռնային Ղարաբաղից փախած հայ փախստականների խնդիրները, հայտնել է ՀՀ ԱԳՆ մամուլի ծառայությունը։

Կարծես թե, չկարողանալով Ռուսաստանի Դաշնությանը Լեռնային Ղարաբաղի հայերին պաշտպանելու պատրվակով արագ ներքաշել նոր ռազմական առճակատման մեջ, Արևմուտքը սկսել է Հայաստանը նոր հակառուսաստանի վերածելու «պլան Բ»-ն։ Այս սցենարում Փաշինյանին ակնհայտորեն վերապահված է երկրորդ Զելենսկու դերը, որը, սակայն, նրա համար կարող է վերածվել Վրաստանի նախկին նախագահ Միխեիլ Սաակաշվիլիի ճակատագրին։

Նյութը հրապարակման պատրաստեց Կամո Խաչիկյանը

www.1or.am