ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆ ՄՇԱԿՈՒՅԹ ՍՊՈՐՏ ՄԱՄՈՒԼԻ ՏԵՍՈՒԹՅՈՒՆ ՏՆՏԵՍՈՒԹՅՈՒՆ ՖՈՏՈ ՎԻԴԵՈ ՎԵՐԼՈՒԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ ԱՅՍ ՕՐԸ ՄԻՋԱԶԳԱՅԻՆ ԱՄԵՆԱԸՆԹԵՐՑՎԱԾ ԻՐԱՎՈՒՆՔ


«Բաքվի հատուկ ներկայացուցիչ Երևանում». ինչո՞վ կավարտվի Փաշինյանի զիջողական դիրքորոշումը

ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ

Հայաստանի դե ֆակտո իշխանությունների վարած քաղաքականությունը նպաստում է տարածաշրջանում Թուրքիայի և Ադրբեջանի շահերի առաջխաղացմանը, ասել է թուրքագետ Վարուժան Գեղամյանը Pressing հաղորդաշարի եթերում, գրում է eadaily.com-ը։ Փորձագետը պատահական չի համարում Թուրքիայից հնչող հայտարարությունները Հայաստանում իշխող քաղաքական վերնախավի պաշտպանությունն ապահովելու անհրաժեշտության մասին հիշեցնելով, որ թուրքական լրատվամիջոցներում նման հրապարակումները նորություն չեն, դրանք առաջին անգամ չեն հնչում:

«Նման հրապարակումների և հայտարարությունների ինտենսիվությունը մեծանում է հենց այն ժամանակ, երբ Հայաստանում հանրային տրամադրություններն իշխանությունների դեմ այնքան բարձր են լինում, որ դա հանգեցնում է փողոցային պայքարի սրման, և այդ պայքարը կարող է այնքան մասշտաբային դառնալ, որ կարող է ստիպել Հայաստանի իշխանություններին ժամանակավորապես կասեցնել իրենց (թուրքական) շահերին սպասարկող որոշակի քայլերի իրականացումը»,- ասել է թուրքագետը։

Գեղամյանի խոսքով, Տավուշի գյուղերի հանձնումը նախատեսված էր դեռ 2021 թվականի մայիսին, սակայն հետո ակնհայտ դարձավ, որ այն ժամանակ հանրային դժգոհությունն այնքան մեծ էին, որ այդ քայլը զգալի հետևանքներ կունենար իշխող թիմի վարկանիշի վրա և կազդեր ընտրությունների արդյունքների վրա։ Այդ իսկ պատճառով Հայաստանի իշխանությունները ժամանակավորապես կասեցրեցին գործընթացը վերսկսելով այն մի այնպիսի փուլում, երբ, ըստ իրենց գնահատականների, հասարակության արձագանքն այդքան խիստ չէր լինի, կամ կլիներ նվազագույն ու կառավարելի:

«Այդ իսկ պատճառով հայ հանրությունը պետք է հասկանա, որ այս բոլոր բողոքի շարժումները պայքար չեն իշխանության համար, այլ իրական հարված են ճիշտ թիրախին, հարված են Անկարայի և Բաքվի շահերը խթանող քաղաքականության իրականացմանը», ասել է նա:

Գեղամյանը նշել է, որ երկար տարիներ, նույնիսկ մինչև 2018 թվականի իշխանափոխությունը, ակտիվ աշխատանք է տարվել հայ հասարակության հետ։ Բոլոր պետական ​​կառույցների նկատմամբ անվստահություն է սնուցվել, ցանկացած փոքր ձախողում մեծացվել է, իսկ հաջողությունները փորձել են զրոյացնել, արհեստականորեն մտցվել է այն միտքը, որ Արցախը պետք չէ Հայաստանին, բացասական վերաբերմունք և նույնիսկ ատելություն են սերմանել ղարաբաղահայության նկատմամբ: Այդ ամենն ադրբեջանական քարոզչության տարրեր են, որոնք Հայաստանում ակտիվորեն առաջ են մղվել 2018 թվականին իշխանության եկած ուժի ներկայացուցիչների կողմից, կարծում է փորձագետը։

Իր հերթին, քաղաքագետ Հրանտ Մելիք-Շահնազարյանը պնդում է, որ Ադրբեջանը, ստանալով հերթական «պատառը» Հայաստանից, դադար է վերցրել ստացածը մարսելու համար, իսկ հետո կուզի ավելին։

«Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն այստեղ աշխատում է որպես Բաքվի պահանջները փաթեթավորող։ Նա ունի միայն մեկ գործառույթ՝ փաթեթավորել Բաքվի պահանջներն այնպես, որ այդ պահանջների կատարումը բերի հայ հասարակության նվազագույն դիմադրության։ Օրինակ, երբ Ալիևը բարձրացնում է Սահմանադրությունը փոխելու հարցը, Փաշինյանն անմիջապես սկսում է պնդել, որ իրենք (իշխող ուժը) դա ծրագրել էին դեռ վեց տարի առաջ, բայց նպատակը նույնն է՝ Բաքվի պահանջների կատարումը»,- ասել է փորձագետը Review ծրագրին։

Քաղաքագետի խոսքով, տեղեկություններ կան, որ Ալիևը պատրաստ է աջակցել Փաշինյանին, որ Սահմանադրության փոփոխությունն իրականություն դառնա, այսինքն առաջիկա վեց ամիսների ընթացքում նրա համար խնդիրներ չեն ստեղծվելու, օրինակ չի բարձրացվելու Տիգրանաշենի հարցը։ Սակայն այդ հարցի լուծումը միայն հետաձգվել է, որպեսզի ապահովվի Հայաստանի նոր Սահմանադրության ընդունումը, իսկ հետո Բաքուն կրկին կսկսի բարձրացնել Տիգրանաշենի և Սյունիքով անցնող միջանցքի հարցը խաղաղության պայմանագրի ստորագրումը հիմա էլ պայմանավորելով այդ պահանջներով։

«Այսինքն, ըստ էության, տեղի է ունենում այն ​​ամենը, ինչ տեղի է ունեցել 2020 թվականի պատերազմից հետո»,- ավարտել է փորձագետը։

Եվ վերջում, մեկնաբանություն «Ընկեր գեներալ» հեռագրային ալիքից. «Ռուսաստանի Դաշնությունում Հայաստանի դեսպանի ծրագրված փոխարինման մեջ միայն մեկ ինտրիգ կա, ո՞վ է գալու Վաղարշակ Հարությունյանից հետո։ Խոսքն անգամ կոնկրետ ռուսաֆոբ Գուրգեն Արսենյան սկանդալային գործչի մասին չէ:

Փաստն այն է, որ Հայաստանի ողջ իշխանությունը, այդ թվում՝ Ազգային ժողովում իշխող կուսակցության խմբակցությունը, դեգրադացվել է դեպի քարանձավային ռուսաֆոբիա։ Նշեք ցանկացածին, և նա նույնն է լինելու, ինչ Արսենյանը։ Դրա համար էլ ռուսական կողմին որոշակիորեն մեղմելու անշնորհք քայլեր արվեցին Բելգորոդ և Կուրսկ դեսպանի այցերի տեսքով։

Տեսեք, ասում են, մենք իսկական ռուսաֆոբներ չենք։ Ուղղակի հայկական հին սովորույթ է աչքը գցել Արևմուտք և հայհոյել ռուսներին։ Ընդ որում, միաժամանակ, հարյուր տարին մեկ կորցնելով Հայաստանը»։

Նյութը հրապարակման պատրաստեց Կամո Խաչիկյանը

www.1or.am

Historical Dates ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ ԱՅՍ ՕՐԸ
Most Popular