Ինչպե՞ս է չինացիներին հաջողվում գումար խնայել. 8 կանոն, որոնց նրանք դարերով հետևում են

Չինական ասացվածքը ասում է, որ եթե չսովորես քիչ գումար ծախսել, շատ գումար երբեք չես ունենա: Այս ասացվածքով են առաջնորդվում չինացիները: 

Սա զարմանալի չէ: Ի վերջո, այս երկրում կրթությունն ու բարձրորակ բժշկական օգնությունը պահանջում են զգալի ծախսեր, և միայն քաղաքացիական ծառայողները կարող են երազել կենսաթոշակի մասին: Ի՞նչ խորհուրդ են տալիս չինացիները փող խնայելու համար և ի՞նչ կանոնների են հետևում:

Գումար խնայեք

Չինացիները փորձում են ամեն ամիս պահել իրենց աշխատավարձի 30-ից 60% -ը: Նրանք հետևում են այս սկզբունքին `առաջին աշխատանքի ընդունման պահից և մինչև թոշակի անցնելը:

Հրաժարվում են անտեղին ծախսերից

Միջին եկամուտ ունեցող չինացու տանը դժվար է գտնել շքեղ իրեր: Տունը կահավորված է միայն առավել անհրաժեշտ իրերով:

Միշտ գին են գցում

Չինաստանում նորմալ է համարվում ապրանքների համար մինչև 75% զեղչ խնդրելը: Այս երկրում վաճառողները ըմբռնումով են  մոտենում գների շուրջ բանակցություններին և զիջում են հաճախորդներին:

Չեն շտապում ծնողներից առանձնանալ

Այս երկրում երիտասարդների 60% -ը փորձում է ապրել մոր և հոր հետ չափահաս դառնալուց հետ: Այսպիսով, նրանց հաջողվում է խնայել ամսական բյուջեի ավելի քան 20% -ը և խնայել իրենց սեփական տան համար:

Գումար ներդնել

Չինացիները ներդրումներ են կատարում բաժնետոմսերի, պարտատոմսերի, ֆոնդերում իրենց ամսական աշխատավարձի 10-20% -ը: Խնայողությունները տանը չեն պահվում «բարձի տակ», բայց մնում են բանկում ավանդների հաշվին:

Առողջ ապրելակերպ

Չինաստանում հիվանդանալը անհասանելի շքեղություն է: Որպեսզի կանխեն ծախսեր դեղերի և բժիշկների վրա, չինացիները հրաժարվում են վատ սովորություններից և սպորտով են զբաղվում:

Կշռադատում են որոշումը նախքան թանկարժեք գնում կատարելը

Չինացիները չեն գնում կենցաղային տեխնիկա մինչև չեն խորհրդակցում իրենց ծանոթի, հարազատների և ընկերների հետ: Նրանք գումար են ծախսում միայն ապրանքի որակը հաստատելուց և այլընտրանքի բացակայությունից հետո:

Սկսում են խնայել կենսաթոշակի անցնելու համար առաջին աշխատավարձով

Չինաստանում երեխաները ի վիճակի չեն ապահովել իրենց ծնողներին, քանի որ ընտանիքներին չի թույլատրվում ունենալ ավելի քան 1 երեխա: Ապահով ծերության մասին պետք է մտածել 18 տարեկանից: