Պատերազմի կոորդինատորը Թուրքիան է

Ցանկացած անելանելի վիճակից կա հաղթական լուծում, ոչ թե պարտություն. մեր զինվորների և սպաների սխրանքն ու հնարամտությունն օժանդակող տարրեր են, իսկ պատերազմը գործընթաց է, որն ունի կառավարիչներ, և պետք է մտածել եղած ռեսուրսներով առավել արդյունավետ և ճիշտ լուծումներ տալու մասին՝ հիմնվելով գերճշգրիտ հետախուզական տվյալների վրա, ինչպես Արցախյան առաջին պատերազմում: Պետք է հստակ արձանագրել, որ թշնամու հաջողությունը ոչ թե նրա անօրինակ խիզախության, այլ շտաբային աշխատանքի արդյունքն է: Այս պատերազմում թշնամին որոշ նոր տարրեր է մտցրել, դա նախ հետախուզական և գրոհային ԱԹՍ-ների համատարած կիրառումն է: Բացի այդ, հակառակորդը փորձում է զինուժի և բնակչության շրջանում խուճապ առաջացնելու համար դիվերսիոն խմբերով մտնել բնակավայրեր, դրոշ տնկել վարչական շենքերի վրա, լուսանկարվել:

Հավելենք, որ այս գործիքակազմն առաջին անգամ կիրառեցին Հադրութում և, որքան էլ ցավալի է, պետք է փաստենք, որ դա աշխատեց: Հատկանշական է նաև այն, որ ադրբեջանական կողմը փորձում է խուճապ հրահրել հատկապես թիկունքում, սերմանել պարտվողական տրամադրություններ, թվարկել իբր նվաճված, բայց գոյություն չունեցող գյուղերի անուններ, սոցցանցերում տարբեր տիպի տեսաուղերձներ ու քարոզչական նյութեր է տեղադրում՝ հանրության շրջանում լարվածություն ստեղծելու նպատակով։ Ըստ էության՝ պատերազմի այս շրջափուլում մենք դեռևս պաշտպանվում ենք, թեև ունենք հնարավորություն հարթավայրային տարածքում՝ Արաքսի հովտում, «կրակե պարկ» կազմակերպելու և մինչև Խուդաֆերինի ջրամբար թշնամուն փախուստի մատնելու: Երկու կողմում բնական պատնեշներ են՝ մի կողմում լեռներ են, մյուսում Արաքս գետն է, հեռահար հրետանու կրակով կարող ենք նրանց չեզոքացնել:

Միանշանակ է, որ Թշնամու ծրագրած կայծակնային պատերազմը ձախողվել է, հիմա փորձում են դիվերսիոն խմբերով հաջողության հասնել»: Իրականում պետք է գնահատվեն մեր նահանջի և թշնամու հաջողության իրական պատճառները, չեզոքացվեն թշնամուն գերակայություն տվող գործոնները։ Փաստ է այն, որ Թուրքիայի գլխավոր շտաբից մոտ 600 սպա ներայումս Ադրբեջանում է, նրանք ավելի քան մեկ տարի ծրագրել են այս պատերազմը: Ադրբեջանը ռազմավարական առումով երբևէ առավելություն չի ունեցել, դա ստացավ միայն, երբ գրոհային ԱԹՍ-ները մտան նրա զինանոց»: Փաստ է այն, որ մեր հիմնական կորուստները թշնամու անօդաչուների թիրախային հարվածների հետևանք են։ Ամփոփելով հավելենք, որ 2016-ին թշնամու հիմնական հարվածային ուղղությունը կենտրոնն էր՝ Ակնա-Ասկերան-Ստեփանակերտ, հիմա նրանց ռազմավարական ուղղությունն Արաքսի հովիտն է, քանի որ ծրագրողները Թուրքիայից են, իսկ նրանց նպատակն Իրանի հետ Արցախի կապի խզումն է: Հաջորդ նպատակը Մեղրիով Նախիջևանի հետ կապ հաստատելն է, իսկ թե այդ ընթացքում որքանով արդյունավետ կլինի ադրբեջանական զորքը, Թուրքիայի համար էական չէ:

Անդրանիկ Կիրակոսյան

www.1or.am