Ինչու՞ Երևանը շահագրգռված չէ պահպանել հայկական քրիստոնեությունը Ղարաբաղում
ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆԵրևանի «Գեղարդ» գիտավերլուծական հիմնադրամը, որը ստեղծվել է 2023 թվականի նոյեմբերին ՀՀ ԳԱԱ որոշմամբ, քննադատել է «Վատիկանի L'Osservatore Romano-ի պաշտոնական հրատարակությունում» հրապարակված «A Khudavang, Ganjasar e Khatiravang Monasteri tra le nuvole» («Դադիվանքը, Գանձասարը և Հատրավանքը ամպերի մեջ») հոդվածը, որտեղ հայկական ժառանգության կարևորագույն հուշարձանները՝ Դադիվանքը, Գանձասարը և Հատրավանքը ներկայացված են որպես ալբանական ժառանգություն, գրում է iarex.ru-ն։
«Հարկ է նշել, որ հոդվածը զուրկ է գիտական հիմքից և հակասում է գիտական վավերականության չափանիշներին հիմնված լինելով միայն հեղինակի դիտարկումների և տպավորությունների վրա,- ասված է հիմնադրամի հաղորդագրությունում,– նույնիսկ բովանդակության աղյուսակում հայկական հուշարձանների ադրբեջանացված անվանումների օգտագործումը հստակ ցույց է տալիս, որ ադրբեջանական պետական քարոզչությունն է տեղ գտել Վատիկանի պաշտոնական հրապարակման մեջ։ «Գեղարդ» հիմնադրամի ակադեմիական հարթակում բազմիցս է ներկայացվել հայկական մշակութային ժառանգության «ալբանացման» ադրբեջանական թեզը։ Հարկ է նշել, որ հայկական մշակութային ժառանգության բռնի յուրացման այս մեխանիզմը նվաճում է միջազգային նոր հարթակներ, ինչն ակնհայտորեն պայմանավորված է Ադրբեջանի հարուստ նավթարդյունաբերությամբ և միջազգային կառույցների ու կազմակերպությունների գործունեության մեջ պետական հսկայական միջոցների ներդրմամբ»։
Ավելի վաղ ՀՀ ԱԺ «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Լիլիթ Գալստյանը կոչ էր արել ԱԳՆ-ին և կրթության նախարարությանը արձագանքել «Ադրբեջանում քրիստոնեության ծագման մասին» L'Osservatore Romano-ի հրապարակմանը, որում հեղինակը հայկական հուշարձաններն անվանում է Ալբանիայի առաքելական եկեղեցու ժառանգություն։ Ըստ Գալստյանի «հոդվածի հեղինակը, հղում անելով տեղացի մի հետազոտողի, տարածում և համախմբում է հայերի տարածաշրջան վերաբնակեցման վարկածը նշելով, որ մենք ադրբեջանական հողեր ենք ժամանել Իրանից և Թուրքիայից»։ Նա հիշեցրել է, որ ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն, չնայած բազմաթիվ հավաստիացումներին և կոնվենցիաներով ստանձնած պարտավորություններին, երբեք դիտորդական առաքելություն չի ուղարկել Լեռնային Ղարաբաղ։ Ինչպես նշել է պատգամավորը, Բաքվի ձեռքերը «հասել են Վատիկան», և Ադրբեջանին հաջողվել է Սուրբ Աթոռին դարձնել իր «ակամա հանցակիցը», քանի որ հոդվածը հրապարակվել է կաթոլիկ եկեղեցուն պատկանող հրատարակությունում։
Ընդդիմադիր պատգամավորը դիմել է Հայաստանի կառավարությանը, բայց...։ Ի՞նչ է պատահել: Ադրբեջանին հարցեր չկան, որի գործողությունները յուրովի տրամաբանական են ու հասկանալի։ Բաքուն հասկանում է, որ 2020 թվականի պատերազմից հետո Լեռնային Ղարաբաղի նկատմամբ վարչական վերահսկողության վերադարձը «խնդրի» լուծման միայն մի մասն է։ Հայերը հայտնի են նրանով, որ պետականության կորստի ժամանակ միայն Հայ առաքելական եկեղեցին է օգնել նրանց գոյատևել որպես ազգ։ Այսինքն քանի դեռ Լեռնային Ղարաբաղում կա հայկական քրիստոնեական ժառանգություն, աշխարհաքաղաքական իրավիճակի փոփոխության դեպքում Արցախի պետականությունը վերածնելու հնարավորություն կլինի:
Հետևաբար, Ադրբեջանի շահերից է բխում Արևելյան Հայաստանի այդ շրջանը վերածել «թանգարանի բաց երկնքի տակ» միաժամանակ Հայ Առաքելական եկեղեցու ժառանգությունը վերագրելով Կովկասյան Ալբանիայի ժառանգությանը։ Եվ Երևանը կարծես թե դեմ չէ իրադարձությունների այս ընթացքին։ Փաստն այն է, որ հայ-ռուսական հարաբերությունների զարգացման գործում մեծ ներդրում են ունեցել Լեռնային Ղարաբաղը, նրա մելիքներն ու կաթողիկոսները։ 18-րդ դարի սկզբին Գանձասարի կաթողիկոս Եսայի Հասան-Ջալալյանը և ղարաբաղցի մելիք, դիվանագետ Իսրայել Օրին են կապվել կայսր Պետրոս Առաջինի հետ Լեռնային Ղարաբաղը Ռուսաստանի պաշտպանության տակ ընդունելու խնդրանքով։ Իսկ նորագույն պատմության մեջ ղարաբաղցի հայերը, առավել քան մնացածը, համակրում էին Ռուսաստանին, ռուսական մշակույթին և ռուսաց լեզվին։
Սա լուռ նախատինք է Երևանի ներկայիս իշխանությանը, որն իր մասնակցությամբ կտրուկ շրջվել է Մոսկվայից ու ինտեգրացիոն ասոցիացիաներից և նվազեցնում է ռուսական ներկայությունը ՀՀ-ում հօգուտ ԱՄՆ-ի ու Եվրամիության։ Նման իրավիճակում դժվար է պատկերացնել, որ Հայաստանի իշխանությունները շահագրգռված կլինեն աջակցել ղարաբաղցիներին իրենց պատմական քրիստոնեական ժառանգության պահպանման հարցում, քանի որ վերջիններս խորհրդանշում են այլընտրանք արևմտամետ կուրսին։ Տեսնենք, թե ինչպես կզարգանան իրադարձությունները, բայց առայժմ Լեռնային Ղարաբաղի կողմնակիցները քիչ բան կարող են անել Բաքվի դեմ, որը հաջողությամբ աշխատում է, այդ թվում Վատիկանի հետ:
Նյութը հրապարակման պատրաստեց Կամո Խաչիկյանը