«Առանց մորուքի ու հեծանիվի». զարմանալի նմանություն Մոլդովայի և Հայաստանի վարչակարգերի միջև

Մոլդովայի նախագահական ընտրությունների առաջին փուլը և Եվրամիության «Սահմանադրական» հանրաքվեն կայացել են: Եվ դրանց արդյունքները  հիմք կդառնան բազմաթիվ ուսումնասիրությունների և ատենախոսությունների օրենքի դավաճանական ոտնահարման թեմայով այն անհատների կողմից, ովքեր տարիներ շարունակ բրյուսելյան բարձր տրիբունաներից խոսում էին համամարդկային արժեքների և արդարության մասին, գրում է Eadaily.com-ը։ Քիշնևի գլխավոր դեսպանատանը, որտեղ այժմ դեսպան է Դանիելա ԴիՊիերոն, ով իր կարիերան սկսել է ԱՄՆ պաշտպանության նախարարությունում, ըստ տեղյակ մարդկանց, շատ գոհ է ընտրությունների արդյունքներից։ Եվ մինչ հետխորհրդային տարածքի էքսցենտրիկ թղթակիցները 172-րդ անգամ գրում են Մայա Սանդուին հասցված ապտակի, ձախողված հանրաքվեի և մոլդովական հասարակության համախմբման մասին (զվարճալի մարդիկ), ամերիկացիները մուտք են ստացել այդ երկրի Սահմանադրություն և կարող են խեղաթյուրել այն, ինչպես ցանկանում են: Եվրոպայի ամենաաղքատ երկրում հասարակությունը պառակտված է, բայց գիշերային կեղծիքները վրդովմունքի պայթյուն չառաջացրին, ինչը նշանակում է, որ ամեն ինչ ընթանում է ըստ պլանի։

Նրանք, ովքեր հնարավորություն ունեն հետևելու Երևանի և Քիշնևի հասարակական-քաղաքական իրավիճակին, ուղղակի ապշած են տարբեր անալոգիաներից, իշխանությունների այն գործողությունների նմանություններից, որոնք ոչ մի ընդհանրություն չունեն այդ երկրների ժողովրդի և պատմության հետ, ուղղակի ժամանակավոր անարդարության պատճառով նրանք են տիրում այդ երկրին:

Պարզապես Մայա Սանդուն մորուք ու հեծանիվ չունի, իսկ Նիկոլ Փաշինյանը երբեք կրթության նախարար չի եղել և ժամադրության չի գնացել Ամերիկայի նախկին դեսպան Դերեկ Հոգանի հետ։ Ի դեպ, մի տարբերության մասին քիչ էր մնում մոռանայի: Փաշինյանը «վզին» կին ունի, անունը` Աննա, ազգանունը` Հակոբյան։ Վայ, ինչ կին է: Եվ նա էլ է քաղաքականություն  խաղում։ Վերջերս տեղական թավշյա խառնամբոխի համար խնջույք է հավաքել ու հետը գիրք վերցրել, որ տպավորություն գործի։

Պարզ է, որ քաղաքագիտության սրիկաները անմիջապես «նկարել» են գրքի շապիկն ու բաց էջերը: Մովսես Խորենացու «Պատմություն Հայոց», վերջին գլուխ «Ողբ». «Ողբում եմ քեզ, հայոց երկիր, ողբում եմ քեզ, ազնվագույն բոլոր հյուսիսի (երկրների), քանի որ քեզնից խլեցին թագավորին ու քահանային, դաստիարակին ու ուսուցիչին, աշխարհը խռովվել է, անկարգությունն է արմատավորվել, իսկական կրոնը ցնցվել է, տգիտությունը հաստատել է այլակրոնություն»։ Երևի՞ Աննա Վաչիկովնան ինչ որ բան գիտի, որը մենք չգիտենք: Սառը քրտինք է պատում այն մտքից, որ այդ ամենը այդքան համահունչ է ընթացիկ գործերին և ապագա կապիտուլյացիոն համաձայնագրին:

Բայց եկեք վերադառնանք մոլդովա-հայկական նմանություններին, իսկապես, դրանք գրեթե պատճեներ են: Բայց անցյալը նրանց համար նույնը չի եղել: Իսկ ինչ վերաբերում է ընդդիմությանը, ապա ասես մի վարպետ է յուղաներկով նրանց նկարել։

«Ընկեր գեներալ» հեռագրային ալիքը տեղյակ է այդ նմանություններին։ 

«ՍԱՆԴՈՒԻ ՊԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆԸ ԿԴԱՌՆԱ ՓԱՇԻՆՅԱՆԻ ԱՍՏՂԱՅԻՆ ԺԱՄԸ.

Հեղեղված օտարերկրյա գործակալներով, սնված Արևմուտքի «փափուկ ուժից»՝ ԵՄ երկրների քաղաքացի նախագահների գլխավորությամբ, Վրաստանը և այժմ Մոլդովան երեք մատի կոմբինացիա են ցույց տալիս  Բրյուսելին և նրա հետևում թաքնված Վաշինգտոնին: Մոլդովայի եվրոպական հանրաքվեի ժամանակ մոլդովացիները հստակ ցույց տվեցին արևմտամետ Մայա Սանդուին, որ նա կիսանախագահ է: Նա ներկայացնում է, եթե ոչ երկրի բնակիչների փոքրամասնությունը (կարծում եմ, նրանք քվեաթերթիկներ են լցոնել, որպեսզի ամբողջությամբ չխայտառակեն իրենց), ապա, իհարկե, ոչ վստահ մեծամասնությանը:

Հայաստանի համար Արևմուտքի նոր ձախողումը հետխորհրդային տարածքում նշանակում է վտանգի աճ: Ինչ էլ որ անեն Մոլդովայի իշխանությունները, նրանց կուրատորներին արդեն պարզ է, որ Սանդուն չի վերահսկում երկիրը, հեղինակավոր չէ քաղաքացիների համար և ընդունակ չէ ռուսաֆոբ վերափոխելու հասարակական կարծիքը:

Արդյունքում Մոլդովան Ուկրաինայի հետ չի լինի նույն կողմում, չի կարողանա որակյալ սադրանքներ կազմակերպել Մերձդնեստրում կամ Գագաուզիայում և չի կարողանա երկրորդ ճակատ բացել Ռուսաստանի դեմ։ Վրաստանում նույնպես այդ գաղափարը ձախողվեց։ Կենտրոնական Ասիայի բնակիչները խուսափողականորեն ժպտում են արևելյան ձևով, պարում են եվրոպացի վտարանդիների հետ, բայց նույնիսկ պատժամիջոցներով է անհնար նրանց քշել եվրոպական հավաբուն:

Արևմուտքի համար այս ամենի մռայլ ֆոնի վրա Հայաստանն է ավելի ու ավելի աչքի ընկնում իր պիոներական պատրաստակամությամբ՝ փոխարինելու բոլոր նրանց, ովքեր հոգնած են, կասկածամիտ են և տատանվում են հակառուսական ճակատում: Նիկոլ Փաշինյանն արդեն ապացուցել է հայ ժողովրդի ձեռքերը ոլորելու և ամենադաժան որոշումներն իրականացնելու իր կարողությունը: Եթե ​​հրամայեն, վաղը նա պատերազմ կհայտարարի Պուտինին ու ողջ ՀԱՊԿ-ին, կամ Իրանին իր ողջ ՀԱՄԱՍ-ով ու Հեզբոլլահով: Եթե ​​ԱՄՆ-ում նախագահական ընտրություններից հետո գերիշխի առանց այն էլ բռնկված հակամարտությունների սրման կուրսը, ապա Հայաստանը առաջինն է նետվելու հնոցը»։

Նյութը հրապարակման պատրաստեց Կամո Խաչիկյանը

www.1or.am