Ցավոտ սեքս. Ինչի մասին է այն վկայում

Պատուհանից այն կողմ հետզհետե մթնում է, սիրելիդ նայում է քեզ ու ժպտում' կանխազգալով այն վայելքները, որ քիչ անց տեղի են ունենալու ձեր ննջարանում: Բայց ուրախանալու փոխարեն դու սկսում ես նյարդայնանալ ու վախենալ, որովհետև վերջին մի քանի սեռական ակտերի ընթացքում միայն ցավ ես զգացել: Սակայն նույնքան ցավալի է նրան մերժել...

Եվ սկսվում են սթրեսները, նևրոզները, ընտանեկան վեճերը և այլն: Ժամանակակից տվյալներով` նման խնդրի հետ բախվում են ակտիվ սեռական կյանք ունեցող կանանց 60%-ը: Սակայն բոլոր խնդիրներն էլ կարելի է լուծել` դրանք ժամանակին բացահայտելով: Այնպես որ, սկզբում փորձիր պարզել, թե կոնկրետ որ մասում ես ցավ զգում:

Ցավ արտաքին սեռական օրգանների շրջանում: Երբ դու զգում ես մաշկի գրգռում և ցավ արտաքին սեռական օրգաններում: 
Ֆիզիկական պատճառները կարող են կապված լինել սեռական շուրթերի, լորձաթաղանթի կամ հեշտոցի լորձաթանթի բորբոքման հետ: Ավելի հաճախ դրանց պատճառները լինում են վիրուսային կամ սնկային վարակները, հատկապես եթե հետևողական չես ինտիմ հիգիենայի հարցերում: Պատճառ կարող են լինել նաև հակաբիոտիկների անկանոն ընդունումը, հղիությունը, հորմոնային հակաբեղմնավորիչների օգտագործումը: 
Էմոցիոնալ պատճառները: Ցավը կարող է առաջանալ զուգընկերոջից ենթագիտակցաբար խուսափելու պատճառով, քանի որ դու ամեն անգամ հիշում, մտածում ես ցավի մասին և կարծես նախապես զգում այն: Հենց այդ պատճառով շատ կարևոր է այդ խնդիրների մասին ազատ ու անկաշկանդ խոսել սիրելի տղամարդու հետ: Պետք չէ լռությամբ տառապել` մտածելով, որ դա նորմալ է, այլ  պետք է միասին ելք փնտրել և գնալ բժշկի:    
Ցավ հեշտոցում: Տհաճ զգացողություններ սեռական ակտի ժամանակ:
Ֆիզիկական պատճառները: Կարող է մի քանի պատճառ լինել: Եթե քո զուգընկերը շատ է շտապում, և դու չես հասցնում բավականաչափ գրգռվել, հեշտոցին չորությունը հանգեցնում է նման տհաճ զգացողությունների: Նման խնդիր կարող են առաջացնել նաև հորմոնային տեղաշարժերը` կապված երեխային կերակրման, հակաբեղմնավորիչների անկանոն ընդունման հետ, որոնք պարունակում են մեծ քանակությամբ պրոգեստերոն: Լուրջ պատճառ է նաև կլիմաքսը: Հորմոնային փոփոխությունների դեպքում, եթե բավականաչափ չես գրգռվել, միևնույնն է, հեշտոցը չոր է մնում:
Երբեմն պատճառը կարող է լինել վագինիզմը` սեռական ակտի ժամանակ հեշտոցի մկանների ակամա ջղակծկումը: Բայց դա ավելի շուտ հոգեբանական խնդիր է, որով տառապում են կանայք, ովքեր չեն կարողացել մոռանալ կուսաթաղանթի գերցավոտ պատռման մասին “հեքիաթները”:    
Էմոցիոնալ պատճառները: Հնարավոր է` զուգընկերոջ հետ ունեցած անկայուն հարաբերությունները թույլ չեն տալիս թուլանալ և սեքսից հաճույք ստանալ: Հոգեպես միշտ լարված ես: Պատճառը կարող է լինել նաև քո ցածր ինքնագնահատականն ու սեփական մարմնից դժգոհ լինելը: Դու ի վիճակի չես գրգռվել միայն այն պատճառով, որ չես կարողանում քեզ ցանկալի զգալ:
Մասնագիտական տերմինաբանությամբ ցավոտ սեռական հարաբերությունը կոչվում է դիսպարեունիա կամ գենիտալգիա, որն առաջանում է սեռական ակտի ժամանակ կամ դրանից հետո: 
Սեքսուալ ցավ կարող է առաջանալ, երբ սեռական մերձեցման փորձ է կատարվում անբավարար սեռական գրգռման դեպքում կամ սադոմազոխիստական գործողությունների արդյունքում: Դիսպարեունիան կարող է կապված լինել մկանային լարվածության հետ, ինչը առնանդամի ներհրման համար մեծ դժվարություններ է հարուցում, իսկ ներհրումներ կատարելիս լորձաթաղանթի տրավմատիզացիայի հետևանքով առաջանում է ցավ` տեղակայված հեշտոցի, փոքր կոնքի և արտաքին սեռական օրգանների շրջանում: Իրավիճակն ավելի է բարդանում, երբ առնանդամը խոշոր է ու մեծ: Ուստի այդքան տարածված “Որքան մեծ, այնքան լավ” սկզբունքը ճիշտ հակառակ ազդեցությունն ունի:  
Աններդաշնակ սեռական կյանքը, որը չի համապատասխանում կնոջ սեռական պահանջներին և նախընտրություններին, կարող է ուղեկցվել բացասական էմոցիաներով` տհաճություն, զզվանք և այլն: Այս դեպքերում սեքսուալ հուսախաբություններով պայմանավորված տհաճ զգացողությունները կնոջ կողմից ընկալվում են իբրև ցավի առկայություն և շարունակաբար կրկնվելով` պատճառ հանդիսանում սեռական հարաբերություններից խուսափելու համար:  
Ինչպես արդեն նշվեց, կնոջ սեռական կյանքի որակը մեծապես կախված է միջանձնային հարաբերություններից: Կոնֆլիկտների մասին խոսելու անկարողությունը, կապված կնոջ անինքնավստահության և չափից դուրս համեստության հետ, բերում է “մարմնի լեզվի” ակտիվացմանը: Սեռական մերձեցման ժամանակ ցավի առաջացումը զուգընկերոջը մերժելու ոչ խոսքային դրսևորումն է:
Հոգեբանական ծագման դիսպարեունիան կրում է ընտրողական բնույթ: Սեռական հարաբերությունը ցավոտ է լինում միայն կոնկրետ զուգընկերոջ հետ մերձեցման փորձի ժամանակ, և ի սպառ բացակայում է այլ տղամարդկանց հետ սեռական հարաբերություններ ունենալիս: Եթե կինը բացասական վերաբերմունք ունի սեռականության հանդեպ ընդհանրապես, ապա դիսպարեունիայի առաջացումը կախված չէ զուգընկերոջ անձնային հատկանիշներից: 
Ինչպես հայտնի է, սեքսուալության զարգացման վաղ փուլերում մեծ նշանակություն ունեն երեխայի փոխհարաբերությունները մոր հետ: Այս շրջանում մայր-երեխա շփման միակ և գլխավոր միջոցը տակտիլ զգացողությունն է, որի ընթացքում երեխայի խնամքի ժամանակ մայրը փոխանցում է ամենատարբեր զգացմունքներ` սեր, ջերմություն, զզվանք և ատելություն: Աղջիկը պետք է ստանա մորից մարմնական լիարժեք բավարարվածություն, որը հիմք է հանդիսանում նրա առողջ սեռականության ձևավորման համար: Հակառակ դեպքում աղջիկների մոտ ի հայտ է գալիս “դեֆիցիտային” սեռականություն, որը դրսևորվում է տղամարդկանց հետ շփման ժամանակ տագնապի և վախի զգացումով, որն առավել ակնհայտ է դառնում սեռական մերձեցման ընթացքում: Ի վերջո, ծնողների տված հակասեքսուալ դաստիարակության արդյունքում ձևավորվում են ասեքսուալ վարքային կարծրատիպեր: Սեռական հարաբերության հետ կապված ամեն ինչ նրանք ընկալում են իբրև ոչ կարևոր, ոչ պետքական, երբեմն նույնիսկ` զզվելի: Այդ է պատճառը, որ հետագայում սեռական հարաբերության ընթացքում առաջանում են բացասական հույզեր, որոնք ուղեկցվում են տհաճ զգացողություններով և ցավով:
Հաճախ հոգեբանական բնույթի դիսպարեունիան պայմանավորված է կանանց անձնային առանձնահատկություններով: Սովորաբար նման կանայք ինֆանտիլ են և էմոցիոնալ ոչ հասուն: Նրանց բնորոշ են բնավորության հետևյալ գծերը` զգայուն են, համեստ և ամաչկոտ: Ապացուցված է, որ նման բնավորության գծերով օժտված անձանց մոտ ցավի ընկալման շեմը շատ ցածր է, այսինքն` ցավի նկատմամբ ավելի զգայուն են:
Այսպիսով` հոգեբանական բնույթի դիսպարեունիան առաջանում է ամուսնական և սեռական աններդաշնակ հարաբերությունների ֆոնի վրա, հատկապես այն կանանց մոտ, որոնք ունեն փսիխոսեքսուալ զարգացման խանգարումներ և անձնային որոշակի առանձնահատկություններ:
Եթե ձեր ինտիմ հարաբերությունները միայն ցավ են պատճառում, ուրեմն հիշեք, որ այդ դեպքում համբերությունը կարող է միայն վնասել առողջությանը և վտանգի տակ դնել ձեր հարաբերությունները: Կարևոր է, որ դուք հասկանաք հետևյալը` այդ խնդիրները լուծելի են: Պարզապես պետք է խուճապի չմատնվել, չհաշտվել իրավիճակի հետ և հնարավորինս շուտ դիմել բժիշկ-սեքսոպաթոլոգի օգնությանը: