Ադրբեջացնիները սկսել են կոչեր հնչեցնել՝ «Պուտին, հեռացիր», բայց այդ մուղամը երգելը ուշ է. Գրիգորի Այվազյան
ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ«Ադրբեջանահայերի ասամբլեայի» նախագահ, ադրբեջանագետ Գրիգորի Այվազյանը 1or.am-ի հետ զրույցում նշեց, որ Արցախյան ռազմաճակատը Երևան տեղափոխելը կլինի ամենամեծ նվերը ադրբեջանական կողմին: Մեջբերելով 90-ականների հայ-ադրբեջանական պատերազմի ժամանակ հայկական կողմի փառահեղ հաղթանակը, նա ընդգծեց, որ հաղթանակի համար նշանակալի դեր խաղաց Ադրբեջանում սկսված քաղաքացիական պատերազմը: Ուստի այսօր մենք չենք կարող նման «ճոխություն» մեզ թույլ տալ և իրադարձությունները Արցախից տեղափոխել Երևանի մատույցներ:
«Արդյունքներն ինչքան էլ դառը լինեն, մենք պետք է առաջին հերթին հանդարտություն պահպանենք: Մեր հասարակությունը պետք է հստակ գիտակցի, որ Ադրբեջանն ու Թուրքիան չեն հաղթել պատերազմում: Հակառակը՝ նրանք պարտվել են, որի պտուղները Ադրբեջանը ոչ թե առաջիկա 30 տարիներին կզգա, այլ՝ շատ ավելի երկար: Փաստացի՝ այս պատերազմում հաղթել է Ռուսաստանը և ամրագրել է իր ռազմական ներկայությունը Արցախում: Ուստի կոչ եմ անում բոլոր արցախցիներին, աշխարհի որ ծայրում էլ լինեն, վերադառնան իրենց նախկին բնակավայրեր: Պատասխանատու կերպով հայտարարում եմ, որ Ռուսաստանը Արցախում բնակվող հայերին առաջիկայում զանգվածաբար Ռուսաստանի Դաշնության անձնագրեր կտրամադրի: Եվ, իզուր չէր ՌԴ նախագահը Արցախի, Օսիայի և Աբխազիայի միջև համեմատություն անցկացնում: Վ. Պուտինի այդ մեսիջն ուղղակիորեն ուղղված էր Ալիևին, ով հոխորտում է, թե՝ Արցախի կարգավիճակի հարցը փակված է: Նա այս համեմատությամբ ակնարկեց, որ Արցախի կարգավիճակի հարցն ամենևին էլ փակված չէ»,- ասաց Գ. Այվազյանը:
Ադրբեջանագետի խոսքով՝ Արցախի այն հատվածը, որը ներկայում գտնվում է ռուսական զինված ուժերի վերահսկողության տակ, ավելի պաշտպանված է, քան նախկինում էր: Ինչ վերաբերում է ադրբեջանական կողմին, ապա նրանք իրականում գիտեն, որ թե՛ դիվանագիտական դաշտում, թե՛ ռազմական առումով պարտություն են կրել: Եվ այս պատճառով է, որ ներկայում Ադրբեջանում միտինգներ են սկսվել, իսկ շատ ադրբեջանցիների կարծիքով՝ ավելի լավ կլիներ, որ Արցախը շարունակեր ստատուս-քվոի պայմաններում գոյատևել, քան թույլ տար Ռուսաստանի մուտքը Արցախ:
«Պետք է հստակ ընդունել, որ ներկայում Արցախի բնակչությունն ավելի պաշտպանված է, քան Հայաստանի որոշ սահմանամերձ բնակավայրերի: Ուստի, ռուսական զորքերի ներկայությունն Արցախում ավելի ու ավելի կմեծացնի ճգնաժամը Ադրբեջանում: Ռուսաստանին հեշտ է ներս թողնել, բայց դուրս հանել, ինչպես կարծում են որոշ մարդիկ Ադրբեջանում՝ անհնար է: Հիմա Ադրբեջանի դիմաց ոչ թե Արցախն ու Հայաստանն են կանգնած, այլ՝ աշխարհի գերտերություններից մեկը՝ Ռուսաստանը: Ադրբեջացնիները սկսել են կոչեր հնչեցնել՝ «Պուտին, հեռացիր» և այլն, բայց այդ մուղամը երգելն արդեն ուշ է: Ադրբեջանը ժամանակավոր վերցրել է Շուշին, բայց կորցրել է իր ապագան: Եվ սա հասկանում են շատերը, որը ադրբեջանական ռեժիմի համար ամենամեծ մղձավանջն է: Այնպես որ, այդ կտրվածքով թող ոչ ոք Ադրբեջանում չշտապի շամպայն բացել, փոխարենը թող սկսեն սգալ, քանի որ Արցախն այլևս Ռուսաստանի վերահսկողության և հովանավորության ներքո է գտնվում, որը նաև ռուսական կողմի շահերից է բխում»,- ասաց Գ. Այվազյանը:
Ադրբեջանագետի դիտարկմամբ այլևս Հայաստանը չէ Արցախի երաշխավորը: Եվ, ինչպես ժամանակին պարսկական տիրապետության տարիներին Արցախն անցավ Ռուսական կայսրության վերահսկողության տակ, այնպես էլ այսօր է: Ըստ Այվազյանի՝ պատմությունը վերադառնում է ի շրջանս յուր և պատահական չէր ՌԴ նախագահի ակնարկն այն մասին, որ Արցախում կարող է Ղրիմի տարբերակով հանրաքվե տեղի ունենալ:
«Երբեք չենք կարող մոռանալ մեր զոհերին, բայց պետք է նաև հիշենք, որ ամեն ինչ չէ որ կորած է: Չպետք է մոռանանք նաև ներկայի թուրքական հնարավոր սադրանքների գործոնը Հայաստանի սուվերեն տարածքների նկատմամբ: Պետք է հաշվի առնենք, որ ամեն ինչ դեռ նոր է սկսվում: Ուստի, չպետք է կորցնենք մեր զգոնությունը և չպետք է մարդկանց ողբերգությունը Երևանում շահարկենք: Դեռ վաղ է նաև զենքերը վայր դնելու համար: Ու, թեև ծանր կորուստ ենք կրել, բայց այնպիսի ռազմավարական իրավիճակ է ձևավորվել, որը աննախադեպ է վերջին 30 տարիների համար: Ներկայում մենք պետք է գտնենք շահերի համընկնման նուրբ լարը մեր դաշնակցի հետ և կարողանանք կառուցել մեր ապագան, որը ավելի լավն է լինելու, քան նախկինում կար»,- ասաց Գ. Այվազյանը:
Արմինե Գրիգորյան